İstanbul'a Kar Yağıyordu

[dadasbey__]

yetmişdokuz kışıydı

sertti soğuktu

İstanbul'a kar yağıyordu

kömür yanıyordu sobalarda

geceleri polisler, bekçiler oluyordu

biz de oluyorduk

ölümüne üşüyorduk ha,

yalan yok, polislerde üşüyordu

onaltı yasındaydım

her şeyi bükecek bileğim vardı

onaltı yasındaydım

aslan gibi ortadaydım

gündüzleri, okulda coğrafya defterimin arkasına

senin için şiirler

geceleri duvarlara ülkemi kurtarmak için

kahrolsun yazacak kadar adamdım

onaltı yasındaydım

ne senin haberin oluyordu şiirlerimden

ne de birileri kahroluyordu

mahalle duvarlarına çiziktirdiğim harflerimden

onaltı yaşındaydım

yalan yok

ben yazmaya böyle başladım

coğrafya defterim bir eskiciye kurban gitti

duvarlarına yüreğimi bıraktığım o evler, birer birer

yıkıldı gitti

şimdi güzel kağıtlara yazıyorum

kocaman laflar ediyorum

marşlar biliyorum

kitaplar okuyorum

koşarak ve ıslanmadan geçiyorum sulardan

koşarak ve ıslanmadan yaşıyorum

bak

İstanbul'u seviyordum

seni seviyordum

dualar öğreniyordum

meydanlarda toplanıp bağırıyordum

herkes gibiydim

herkes kadar cesur

herkes kadar korkak

herkes kadar delikanlı

ve herkes kadar buralı

yetmişdokuz kişiydi

sertti soğuktu

İstanbul'a kar yağıyordu

agzimuizdan dumanlar çıkıyordu konuşurken

halicin arkasında toplanıyorduk

gece adamı içine çekiyordu

biz geceyi içimize çekiyorduk

en güzel ben yazıyordum duvarlara yazıları

herkes beni seviyordu

en güzel şiirleri de ben yazıyordum oysa

coğrafya defterimin arkasına

bunu kimse bilmiyordu

sizin evin duvarına kahrolsun diye yazıyordum

ve hızla kaçıyordum

sizin evin duvarına bir kez olsun

seni seviyorum diye yazamadım

o zaman duvarlara öyle şeyler yazılmıyordu

dedim ya

yetmişdokuz kişiydi

sertti soğuktu

İstanbul'a kar yağıyordu

İBRAHİM SADRİ

[demo]

cok güzelmiş tesekkürler....

[dadasbey__]

Görevimz